De kerk van Mörlunda is zeer mooi gelegen met de lange zijde richting Emådalen.
De huidige kerk werd voltooid in 1840, maar al in 1329 stond er waarschijnlijk een kerk op dezelfde plaats. Aan de achterkant van de kerk is de enige bewaard gebleven runestone van het gebied.
In 1329 wordt Rangvaldus Beronis genoemd als curatus in Mörlunda. Waarschijnlijk stond hier toen al een kerk. Het is bekend dat in 1567, tijdens de Noordse Zevenjarige Oorlog, de toenmalige kerk werd afgebrand. Daarna werd het herbouwd, opnieuw verbrand en herbouwd. De huidige kerk werd voltooid in 1840 en ingewijd in 1843.
De parochianen deden het dagwerk in het kerkgebouw en werden zo geholpen om het nieuwe heiligdom gereed te maken.
Het altaarstuk, een kopie van Rubens: "Descending from the Cross", werd in 1840 geschilderd door Salmon Andersson. Het schilderij is omgeven door een neoklassiek altaarstuk.
De preekstoel met opgang uit de sacristie is rond van vorm en versierd met gouden guirlandes, omlijste pilaren en een schilderij met tekst. Het heeft een kruisvormige luifel en is tegelijkertijd met de kerk gemaakt.
Inhoud
het orgel
Het oudste orgel van de kerk werd in 1762 vervaardigd door Lars Wahlberg. Het orgel werd gerenoveerd en uitgebreid door vlaggenluitenant August Rosenborg in verband met de verhuizing naar de nieuwe kerk. In 1945 kreeg het een nieuwe orgelfabriek gebouwd door A Mårtenssons Orgelfabrik AB, Lund. In 1958 werd het orgelwerk uitgebreid door Åkerman & Lund. In 1984 werd een nieuwe orgelfabriek gebouwd door Åkerman & Lund.
Aan de achterkant van de kerk is de enige bewaard gebleven runestone van het gebied. Het is waarschijnlijk vanaf het begin gebouwd in verband met het grafveld uit de ijzertijd bij de dammen van Sinnerstad, net ten noorden van Mörlunda. In 1907 werden stukken van de steen gevonden in een steenhoop, maar het duurde tot 1936 voordat de stukken aan elkaar werden gevoegd en de steen bij de kerk werd opgericht. De runen zijn ongeveer 15 cm hoog en het opschrift zegt dat iemand "deze steen heeft laten oprichten naar Härulf, zijn vader en Assur en Inger". Op dit moment werd Inger gebruikt als een mannelijke naam.
In de oude kerk die vóór 1840 bestond, waren nog twee runenstenen. Deze zijn nu verdwenen.
De achterkant van de kerk
Aan de achterkant van de kerk is de enige bewaard gebleven runestone van het gebied. Het is waarschijnlijk vanaf het begin gebouwd in verband met het grafveld uit de ijzertijd bij de dammen van Sinnerstad, net ten noorden van Mörlunda. In 1907 werden stukken van de steen gevonden in een steenhoop, maar het duurde tot 1936 voordat de stukken aan elkaar werden gevoegd en de steen bij de kerk werd opgericht. De runen zijn ongeveer 15 cm hoog en het opschrift zegt dat iemand "deze steen heeft laten oprichten naar Härulf, zijn vader en Assur en Inger". Op dit moment werd Inger gebruikt als een mannelijke naam.
In de oude kerk die vóór 1840 bestond, waren nog twee runenstenen. Deze zijn nu verdwenen.
aandeel
Beoordelingen
Heel Mörlunda is nostalgie voor mij. Ben er elk leven geweest tijdens schooldagen, sinds elk hoogweekend tot 2000 toen de laatste oude verdween. Ik ben vaak in de kerk geweest. Als kind al en de laatste keer in het najaar van 2000. Nu wordt er één keer per jaar een bezoek gebracht aan de begraafplaats om familieleden en beroemdheden die daar liggen te bezoeken.
Het is een mooie oude kerk. De begrafenis was een spirituele en persoonlijke dienst onder leiding van een vrouwelijke priester.
