Ryningen, İsveç'in güneydoğusundaki iddia edilen en büyük sulak alanlardan biridir. Yaklaşık 300 hektarlık alan, birçok kuş türünün görülebildiği Hultsfred ile Högsby belediyesi arasındaki sınırda yer almaktadır. Bölgeye iki kuş kulesi, bir platform, otoparklar, yollar ve bilgilendirme tabelaları ile kolayca erişilebilir.
Bölge bir zamanlar Emån ve diğer su yollarının zaman zaman doğal bitki örtüsünü sular altında bıraktığı ve yazın hayvanlar için kışlık yemlerin toplandığı geniş sulak alanlardan oluşuyordu. 1887'de Ryningen Gölü'nün indirilmesiyle, hem ekilebilir arazi hem de doğal otlaklar yaratıldı. Son setler, dış alanlarda daha sürekli ekilebilir alanlar yaratmıştır.
Emån boyunca uzanan modern sulak alan kompleksine yaklaşık olarak hakimdir. Halen yem ve bir dereceye kadar biçme ile talep edilen mavi mezgit ve katarakttan oluşan 200 hektarlık ıslak çayır. Güneydoğudaki alanlar, söğüt çalılıklarının ve hatta sazlıkların yayıldığı en fazla büyümüş alanlardır. Emån'ın eski sulak alanları sular altında bıraktığı yıllar, tüm peyzajın bir zamanlar Emån tarafından nasıl karakterize edildiğine dair bir bakış sunuyor.
Emån'ın açık alanlarını çevreleyen ormanlık alanlar, yaprak döken ve karışık orman karakterindedir. Alanda genellikle meşe ile karıştırılmış kavak egemen ormanlar yaygındır ve özellikle kuzeydeki Ryningsnäs'ta yaşlı meşeler oluşur.
Eşsiz bir kuş cenneti olmasının yanı sıra bölgede çok sayıda nadir böcek de bulunmaktadır.
Ryningen, Natura 2000 bölgesi olarak sınıflandırılır ve ağaç perdeleri ve çalılar kaldırıldığında 1990'larda restore edilmiştir. Dahası, yıldız çayırları ve otlayan hayvanlar rotorla öğütüldü ve meralara bırakıldı, bu da bölgeyi kuş yaşamı için daha çekici hale getirdi.
